Achtergrond

Rivaroxaban, 5-chloor-N-[[(5S)-2-oxo-3-[4-(3-oxomorfolin-4-yl)fenyl]-1,3-oxazolidine-5-yl]methyl]thiofeen-2 -carboxamide, is een krachtige remmer van factor Xa met kleine moleculen, een stollingsfactor op een kritiek punt in de bloedstollingsroute, resulterend in de vorming van trombine en de vorming van stolsel. Rivaroxaban bindt zich aan Tyr288 in S1-pocket van factor Xa door de interactie van Tyr288 en de chloorsubstituent van de chloorthiofeengroep. De remming is omkeerbaar (koff = 5x10-3s-1), snel (kon = 1,7x107 mol/L-1 s-1) en op een concentratieafhankelijke manier (Ki = 0,4 nmol/L). Rivaroxaban wordt momenteel onderzocht voor de behandeling van VTE, preventie van cardiovasculaire voorvallen bij patiënten met acuut coronair syndroom, en preventie van beroerte bij patiënten met atriumfibrilleren.

Referentie

Elisabeth Perzborn, Susanne Roehrig, Alexander Straub, Dagmar Kubitza, Wolfgang Mueck en Volker Laux. Rivaroxaban: een nieuwe orale factor Xa-remmer. Arterioscler Tromb Vasc Biol 2010; 30(3): 376-381

Beschrijving

Rivaroxaban (BAY 59-7939) is een zeer krachtig middel，selectieve en directe Factor Xa (FXa)-remmer, waardoor een sterke winst in anti-FXa-potentie wordt bereikt (IC50 0,7 nM; Ki 0,4 nM).

In vitro

Rivaroxaban (BAY 59-7939) is een orale, directe Factor Xa (FXa)-remmer in ontwikkeling voor de preventie en behandeling van arteriële en veneuze trombose. Rivaroxaban remt menselijk FXa (Ki 0,4 nM) competitief met >10.000 maal grotere selectiviteit dan voor andere serineproteasen; het remt ook de protrombinase-activiteit (IC50 2,1 nM). Rivaroxaban remt endogeen FXa krachtiger in plasma van mensen en konijnen (IC50 21 nM) dan plasma van ratten (IC50 290 nM). Het demonstreert anticoagulerende effecten in menselijk plasma, verdubbelt de protrombinetijd (PT) en activeert de partiële tromboplastinetijd op 0,23 en 0,69μM, respectievelijk.

Rivaroxaban (BAY 59-7939) is een krachtige en selectieve, directe FXa-remmer met uitstekende in vivo activiteit en goede orale biologische beschikbaarheid. Rivaroxaban (BAY 59-7939), toegediend via een intraveneuze bolus vóór trombusinductie, vermindert de trombusvorming (ED50 0,1 mg/kg), remt FXa en verlengt de PT-dosis afhankelijk. PT en FXa worden licht beïnvloed bij de ED50 (respectievelijk 1,8-voudige toename en 32% remming). Bij 0,3 mg/kg (dosis die leidt tot vrijwel volledige remming van trombusvorming) verlengt rivaroxaban de PT matig (3,2±0,5-voudig) en remt de FXa-activiteit (65±3%).

Opslag

Chemische structuur