Beschrijving

Hydrochloorthiazide (HCTZ), een oraal actief diuretisch geneesmiddel uit de thiazideklasse, remt transformerende TGF-β/Smad-signaleringsroute. Hydrochloorthiazide heeft een direct vasculair ontspannend effect via de opening van het calciumgeactiveerde kaliumkanaal (KCA). Hydrochloorthiazide verbetert de hartfunctie, vermindert fibrose en heeft een bloeddrukverlagend effect.

Achtergrond

Hydrochloorthiazide is een diureticum uit de thiazideklasse.

In vitro

Hydrochloorthiazide behoort tot de klasse van diuretica van de thiaziden. Het vermindert het bloedvolume door in te werken op de nieren en zo de reabsorptie van natrium (Na) in de distale ingewikkelde tubulus te verminderen. De belangrijkste werkingsplaats in het nefron verschijnt op een elektroneutrale Na+-Cl-cotransporter door te concurreren om de chlorideplaats op de transporter. Door het Na-transport in de distale ingewikkelde tubulus te belemmeren, induceert hydrochloorthiazide een natriurese en daarmee gepaard gaande waterverlies. Thiaziden verhogen de reabsorptie van calcium in dit segment op een manier die geen verband houdt met het natriumtransport. Bovendien wordt aangenomen dat hydrochloorthiazide door andere mechanismen de perifere vasculaire weerstand verlaagt.

Hydrochloorthiazide (HCTZ; oraal via maagsonde; 12,5 mg/kg/d; 8 weken) heeft een verbeterde hartfunctie, verminderde cardiale interstitiële fibrose en collageenvolumefractie, verminderde expressie van AT1, TGF-β en Smad2 in de hartweefsels bij volwassen mannelijke Sprague Dawley-ratten. Bovendien verlaagt hydrochloorthiazide de plasma-angiotensine II- en aldosteronspiegels. Bovendien remt hydrochloorthiazide de door angiotensine II geïnduceerde TGF-β1- en Smad2-eiwitexpressie in de ventriculaire fibroblasten van neonatale ratten.

Chemische structuur